Wernisaż wystawy Olgi Naliwajko „Okres przejściowy między poduszką, a nożem”

Wystawa jest spojrzeniem w głąb osobistych wspomnień i doświadczeń Olgi Naliwajko, które ją ukształtowały. „W ciągu dnia wiele uwagi skupiamy na zdarzeniach nierzeczywistych. Śnienie: osiem godzin. Film: godzina, pięćdziesiąt minut. Rozdział książki: dwadzieścia minut. Sen jest ogonem halucynacji, zmyślenie – jej pyskiem” – opowiada o swojej wystawie artystka i dodaje, że jest to wystawa „o długim miesiącu, w którym kwiaty nie rozróżniały pór roku, a szaleństwo było narzędziem adaptacji, poszerzającym zakres danych treningowych mózgu”.

Przedstawione przez nią wizualne uniwersum wypełniają niepokojące, przewrotne i osobliwe wizerunki, sceny i przedstawienia. Ujęte i zestawione ze sobą zmuszają widzów do refleksji. Bogate w język symboli i nawiązań, poruszają tematy i sprawy odnoszące się do naszego otoczenia. Są rodzajem plastycznego zapisu istnienia „tu i teraz” oraz fantazji inspirowanych szerokim obrazem współczesności, a także systemem przekonań zakorzenionych w świadomości społecznej. Krytyk sztuki Damian Żejmo widzi w kolażach Olgi Naliwajko odwołania do sztuki plakatowej Zbigniewa Waszczeniuka, artysty wszechstronnego, który prezentował swoje prace m.in. w Bazylei, Paryżu, Sztokholmie.
_ _ _

Olga Lola Naliwajko (ur. w 1993 r. w Katowicach) uzyskała dyplom w 2021 r. w Wyższej Szkole Artystycznej w Warszawie, kierunek malarstwo ze specjalnością malarstwo w scenografii, obejmującym charakteryzację filmową i teatralną oraz elementy kostiumografii i scenografii. Artystkę interesują między innymi zagadnienia takie, jak przypadek w sztuce i procesie tworzenia.

Wybrane wystawy indywidualne i zbiorowe: Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie (2018), Galeria „W Bramie”, Chorzowskie Centrum Kultury (2022), Galeria „Klatka na Sztukę”, Instytut Historii Sztuki Uniwersytetu Łódzkiego (2023).